Apollo ve Daphne Efsanesi
Yunan mitolojisinde Zeus'un oğlu Apollon bir gün göyüzünde
Aşk Tanrısı Eros ile karşılaşır ve onun okçuluk kabiliyeti ile ilgili alaycı
sözler söyler. Bunun üzerine sinirlenen Eros, Apollon'a oklarının tadını
tattıracağına yemin eder. İki ok hazırlar; bunlardan biri saplandığı kişiye
sonsuz aşk ve tutku verecek; diğeri ise aşktan tamamen uzaklaştıracaktır.
Günlerden bir gün Apollon ülkesinde oturmuş lirini çalarken, ormanda tek başına dolaşan güzeller güzeli su perisi Daphne'yi görür. O sırada intikam vaktinin geldiğini anlayan Eros, aşk okunu Apollon'un kalbine saplar. Apollon, Nehir Tanrısı'nın kızı olan Daphne'ye sırılsıklam aşık omuştur. Fakat ne yazık ki nefret oku da Daphne'nin kalbine saplanmıştır. Daphne, Apollon'dan sürekli kaçacak ve aşkını reddedecektir.
Işığın ve müziğin tanrısı güçlü ve yakışıklı Apollon her gün ormana Daphne'nin güzelliğini seyretmeye gider. Apollon'dan korkan Daphne bir gün yine kaçarken, artık daha fazla dayanamayacağını anlar. Bunun üzerine toprak ana ve babası Nehir Tanrısı'ndan yardım ister. “Ey toprak ana, beni ört, beni sakla, beni koru…” Apollon tam Daphne'yi yakalayacakken, genç kızın vücudu birden ağırlaşmaya, ayakları toprağa doğru kök salmaya başlar, kolları dallara, saçları yapraklara dönüşür. Güzeller güzeli Daphne, artık sonsuza dek Defne Ağacı olarak kalacaktır.
Apollon ona ulaştığında kalp atışları halen duyulmaktadır. Bunu gören Apollon çok üzülür ve ağaca sarılarak ona çok aşık olduğunu, ağacı sonsuza dek yaşatacağını ve onu unutturmayacağını söyler. Bundan böyle Apollon'la özdeşleşen Defne yaprağı, kahramanların tacı olarak zaferi simgeler. ‘‘Kokulu saçlarından olan bu ağacın yaprakları yaz-kış yeşil kalacak ve ben onları taç yapacağım başıma” der. Biz de böylece Roma hükümdarlarının defne yapraklı taçlarının nereden geldiğini anlamış oluruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder